سؤال ۳۴: زن مطلقه ای بودم که با مردی ازدواج موقت یک ساله نمودم، بعد از دو ماه به علت اختلاف از همدیگر جدا شدیم و ازدواج موقت را فسخ نمودیم و صیغه طلاق جاری شد. حال در حین عده (یک هفته بعد از طلاق) مجددا خواستم که با آن مرد ازدواج موقت بکنم آیا می توانم؟
جواب ۳۴: طبق نظر مراجع عظام اگر زن و مردی که ازدواج موقت کرده اند، پس از اتمام دوره عقد و یا در حین آن بخواهند مجدداً ازدواج کنند می بایست دوباره عقد را جاری کنند ولی لازم است مدت عقد اول تمام شود و یا مدت باقی مانده را به او ببخشد و پس از آن عقد جدید بخوانند[۱].پس برای تمدید مدت صیغه ازدواج موقت، باید پس از اتمام مدت آن مجدداً صیغه عقد موقت (عقد جدید) بخوانند.
لازم به ذکر است که زنى كه صيغه شده، مثلًا يك ماهه يا يك ساله او را عقد كرده‌اند، طلاق ندارد و رها شدن او به اين است كه مدتش تمام شود، يا مرد مدّت را به او ببخشد، به اين ترتيب كه بگويد: مدّت را به تو بخشيدم و شاهد گرفتن و پاك بودن زن از حيض لازم نيست.[۲]
همچنین زنى كه نُه سالش تمام شده و يائسه نيست اگر شوهرش با او نزديكى كند و طلاقش دهد، بعد از طلاق بايد عدّه نگهدارد يعنى بعد از آن كه در پاكى طلاقش داد، به قدرى صبر كند كه دو بار حيض ببيند و پاك شود و همين كه حيض سوم را ديد عدّۀ او تمام مى‌شود و مى‌تواند شوهر كند. ولى اگر پيش از نزديكى كردن با او طلاقش بدهد عدّه ندارد، يعنى مى‌تواند بعد از طلاق فوراً شوهر كند.
اما اگر زنی پس از طلاق بخواهد با همین مردی که با او ازدواج موقت کرده، مجددا ازدواج نماید نیازی نیست که عده نگه دارد ولی باید مجددا صیغه عقد بخواند.[۳]
عدّه زنان در ازدواج موقت: زنى كه نه سالش تمام شده و يائسه نيست، اگر صيغه شود، مثلًا يك ماهه يا يك ساله، چنانچه شوهرش با او نزديكى نمايد و مدت آن زن تمام شود يا شوهر مدت را به او ببخشد در صورتى كه حيض مى‌بيند، بايد به مقدار دو حيض و اگر حيض نمى‌بيند، چهل و پنج روز بايد از شوهر كردن خوددارى نمايد.
زمان آغاز عدّه ابتداى عدّۀ طلاق از موقعى است كه خواندن صيغۀ طلاق تمام مى‌شود، چه زن بداند طلاقش داده‌اند يا نداند، پس اگر بعد از تمام شدن عدّه بفهمد كه او را طلاق داده‌اند، لازم نيست دوباره عدّه نگهدارد.[۴]
برای آگاهی بیشتر به پاسخ های زیر مراجعه فرمایید:
نمایه: ازدواج: زمان مبهم در صیغه عقد موقت، سوال شماره ۱۸٫
نمایه: پرداخت مهریه در ازدواج موقت، سوال شماره ۲۱٫
نمایه: اجازه پدر در ازدواج موقت و دائم، سوال شماره ۲۳٫
[۱]. آيت الله وحيد، منهاج الصالحين، ج ۳، ۱۳۱۱ آيت الله خامنهاى، استفتاء، س ۱۶۳ آيت الله تبريزى، منهاج الصالحين، ج ۲، م ۱۳۱۱ آيت الله سيستانى، منهاج الصالحين، ج ۳، م ۲۴۹ امام خمينى، تحرير الوسيله، ج ۲، النكاح المنقطع، م ۱۱ آيت الله صافى، هداية العباد، ج ۲، النكاح المنقطع، م ۱۱ آيت الله نورى، استفتاءات، ج ۲، س ۶۹۴ آيت الله فاضل، جامع المسائل، ج ۲، س ۱۲۵۵ و دفتر: آيت الله بهجت و آيت الله مكارم.
[۲] . توضيح المسائل (محشى – امام خمينى)، ج۲، ص: ۵۲۴٫
[۳] . آيت الله وحيد، منهاج الصالحين، ج ۳، ۱۳۱۱ آيت الله خامنهاى، استفتاء، س ۱۶۳ آيت الله تبريزى، منهاج الصالحين، ج ۲، م ۱۳۱۱ آيت الله سيستانى، منهاج الصالحين، ج ۳، م ۲۴۹ امام خمينى، تحرير الوسيله، ج ۲، النكاح المنقطع، م ۱۱ آيت الله صافى، هداية العباد، ج ۲، النكاح المنقطع، م ۱۱ آيت الله نورى، استفتاءات، ج ۲، س ۶۹۴ آيت الله فاضل، جامع المسائل، ج ۲، س ۱۲۵۵ و دفتر: آيت الله بهجت و آيت الله مكارم.
[۴] . توضيح المسائل (محشى – امام خمينى)، ج۲، ص: ۵۲۸.
