سؤال ۲۳۳: لطفا احکام و شرایط کامل نماز جمعه و خطبه ها و دیگر مسائل مرتبط را ذکر نمایید؟

پاسخ ۲۳۳: در زمان غيبت ولى عصر عجل اللّٰه تعالى فرجه الشريف نماز جمعه واجب تخييرى است (۱) يعنى مكلف مى‌تواند روز جمعه به جاى نماز ظهر نماز جمعه بخواند ولى جمعه، افضل است و ظهر، أحوط و احتياط بيشتر در آن است كه هر دو را به جا آورند.[۱] بیشتر

سؤال ۱۷۷: اینجانب خادم مسجد بزرگی هستم که می دانم یکی از فرش های مسجد نجس شده است. اما به دلیل جابه جایی فرش ها نمی دانم فرش نجس کدام است حال آیا باید تمام فرش های این مسجد بزرگ شسته شود؟ حکم شک در نجس شدن فرش های مسجد و شستن تمام آنها را در صورت داشتن علم اجمالی را بیان فرمایید؟

پاسخ ۱۷۷: نجس نمودن فرش مسجد حرام است و در صورت قدرت، تطهير آن واجب است.[۱] اگر کسی به علم اجمالی بداند که یکی از دو نقطه یک مسجد، نجس شده، واجب است هر دو را تطهیر نماید.[۲] بیشتر

سؤال ۶۲: آیا باید قبل از هر بار وضو گرفتن یک بار تمام اعضای وضو را بررسی کرد؟ در حالی که این کار نه بین مردم رایج است و نه عقلانی به نظر می رسد. از طرف دیگر نمی شود شخص در حالی نمازش را بخواند که می داند شاید قبول نباشد یا بعداً بخواهد دوباره بخواند و کاری هم نتواند انجام دهد. نظرتان در مورد یافتن مانع بعد از وضو و نیز توضیحاتی در خصوص خالکوبی، رنگ و جوهر بدهید که اینها از جمله موانع برای وضو و غسل بحساب می آیند؟

پاسخ ۶۲: اگر انسان شك كند كه به اعضاى وضوى او چيزى چسبيده يا نه، چنانچه احتمال او در نظر مردم به جا باشد؛ مثل آن كه بعد از گِل‏كارى شك كند گِل به دست او چسبيده يا نه، بايد وارسى كند، يا به قدرى دست بمالد كه اطمينان پيدا كند كه اگر بوده برطرف شده يا آب به زير آن رسيده است‏.”[۱]

بنابراین چون در وضو لازم است آب به همۀ اعضاء وضو برسد، کسی هم که به هر دلیل قسمتی از پوست اعضای بدنش كنده شده اما هنوز کاملاً جدا نشده است و گاهى به بدن مى‏چسبد و گاهى فاصله پیدا می کند، بايد آن را قطع كند يا در هنگام وضو دقت کند که آب به زير آن برسد. اما لازم نیست که همیشه قبل از وضو تمام اعضای وضو از عدم وجود مانع بررسی گردد بلکه تنها در مواردی که احتمال عقلائی وجود مانعی در اجزاء وضو می دهد ابتداء باید از نبودن آن اطمینان حاصل نموده و سپس وضو گرفت.

در چنین مواردی که شخص مى‌داند چيزى به اعضاء وضو چسبيده ولى شك دارد كه از رسيدن آب جلوگيرى مى‌كند يا نه، بايد آن را برطرف كند يا آب را به زير آن برساند.[۲]

مانع پیش از وضو:

اگر پيش از وضو بداند كه در بعضى از اعضاى وضو مانعى از رسيدن آب هست و بعد از وضو شك كند كه در موقع وضو آب را به آنجا رسانده يا نه، وضوى او صحيح است، ولى اگر بداند كه موقع وضو ملتفت آن مانع نبوده، بايد دوباره وضو بگيرد.[۳]

مانع بعد از وضو:

اگر بعد از وضو چيزى كه مانع از رسيدن آب است در اعضاى وضو ببيند و نداند موقع وضو بوده يا بعد پيدا شده، وضوى او صحيح است، ولى اگر بداند كه در وقت وضو ملتفت آن مانع نبوده، احتياط واجب آن است كه دوباره وضو بگيرد.[۴]

اگر بداند كه قبل از وضو چيزى به اعضاى وضو چسبيده بود و بعد از وضو شك كند كه آن را در حال وضو از بين برده و يا آب را به زير آن رسانيده يا نه؛ چنانچه احتمال دهد كه در حال وضو به آن مانع التفات داشته، وضوى آن صحيح است.

همچنین اگر بعد از وضو ببيند كه چيزى به اعضاى وضو چسبيده، ولى نداند كه بعد از وضو پيدا شده يا قبل از آن، وضوى او صحيح است.[۵]

وجود رنگ روی ناخن و مسح بر روی جوراب:

در صورتى كه رنگ داراى جرم باشد، مانع از رسيدن آب به ناخن مى‌باشد و وضو باطل است و مسح بر جوراب هر قدر هم نازك باشد، صحيح نيست.[۶]

آیا جوهر از موانع است؟

اگر جوهر داراى جرم بوده و مانع از رسيدن آب به پوست شود، وضو باطل است، و تشخيص اين موضوع بر عهدۀ مكلّف مى‌باشد.[۷]

خالکوبی:

اگر خالكوبى مجرد رنگ باشد و يا در زير پوست بوده و بر ظاهر پوست چيزى كه مانع از رسيدن آب بر آن شود، وجود نداشته باشد، وضو و غسل و نماز صحيح است.[۸]

امام خمینی (ره): خال‌ها كه زير پوست قرار دارد مانع از صحت وضوء و غسل نيست.

آیت الله بهجت (ره): خالکوبی مانع وضوء نیست.[۹]

آیت الله تبریزی (ره): برای وضو اشکالی ندارد.[۱۰]

آیت الله مکارم: خالکوبی مشکلی برای وضوء ایجاد نمی کند.[۱۱]

برای آگاهی بیشتر به پاسخ های زیر مراجعه فرمایید:

نمایه: مانع بودن کاشت ناخن برای غسل و وضو، پاسخ شماره ۳٫

نمایه: مبطلات وضو و غسل: حالاتی که تماس زن و شوهر وضو را باطل می کند، پاسخ شماره ۶٫

نمایه: لمس خطوط قرآن و اسماء متبرکه بدون وضو، پاسخ شماره ۳۱٫

نمایه: وضو و غسل و حج با تاتو و خالکوبی، پاسخ شماره ۵٫

[۱] توضيح المسائل (المحشى للإمام الخميني)، ج‏۱، ص: ۱۷۷، مسأله ۲۹۳

[۲] . همان، ص ۱۷۶، مسأله ۲۹۰٫

[۳] . همان، مسأله ۲۹۵٫

[۴] . همان، مسأله ۲۹۷٫

[۵] . نجاة العباد (امام خمينى)، ص: ۲۳، مساله های: ۹-۱۲٫

[۶] . همان، ص ۲۰۱، س ۱۱۴٫

[۷] . همان، ص ۲۰۴، س ۱۴۱٫

[۸] . همان، ص ۲۰۵، س ۱۴۴؛ اجوبه الاستفتائات، ص ۲۸، س ۱۴۴٫

[۹] . استفتائات بهجت، ج ۱، ص ۱۸۳، م ۶۴۲٫

[۱۰] . استفتائات تبریزی، ج ۱، ص ۴۷٫

[۱۱] استفتائات مکارم، ج ۱، ص ۳۶٫

سؤال ۱۳: اگر شخص جلوی خروج منی را بگیرد و منی خارج نشود، ممکن است منی در مجاری ادرار باقی بماند و هنگام ادرار خارج شود ؟ در آن صورت باید غسل کرد؟ حکم خروج منی باقی مانده در مجرا چیست؟

جواب ۱۳: حضرت امام خمینی (ره) و دیگر مراجع تقلید فرموده اند: “اگر منى از جاى خود حركت كند و بيرون نيايد، يا انسان شك كند كه منى از او بيرون آمده يا نه، غسل بر او واجب نيست.”[۱]

بنابراین اگر انسان از خروج منی جلوگیری کرده و پس از مدتی بول کند؛ اگر یقین دارد که منی از او خارج شده است لازم است غسل جنابت نماید، ولی اگر یقین ندارد که همراه بول، منی خارج شده، غسل واجب نمی شود.

لازم به تذکر است در مواردی که انسان شک دارد که منی از او خارج شده است یا نه، می توانداحتیاطاً غسل جنابت کند ولی باید برای خواندن نماز وضو هم بگیرد.

برای آگاهی بیشتر به نمایه زیر مراجعه فرمایید:

نمایه: نشانه های منی و متمایل شدن آن به رنگ زرد در مردان، پاسخ شماره ۱۰٫

[۱] .  توضيح المسائل (المحشى للإمام الخميني)، ج ‏۱، ص ۲۱۱ ،مسأله ۳۵۲؛ سایت رسمی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی سیستانی، احکام جنابت.