post

دیه سقط جنین به دلیل بیماری نوزاد قبل از دمیده شدن روح

سؤال ۱۰۱: در انتظار تولد نوزاد هستم دکتر گفته است که وجود ریسک سندرم داون (اسم یک نوع مریضی) با آزمایش مشخص خواهد گردید. و نتیجه آزمایش ۹۹% قطعی است. در صورت اثبات نقص و مرض یاد شده سقط بچه چه حکمی دارد؟ علاوه بر این که با آزمایش هم ممکن است بچه سقط شود. در این صورت چه کسی مسئول خواهد بود؟ دکتر پیشنهاد می دهد در صورت موافقت انجام می دهد. لطفا دیه سقط جنین به دلیل بیماری نوزاد قبل از دمیده شدن روح را نیز شرح دهید.

پاسخ ۱۰۱: در صورتی که نوزاد مبتلا به بیماری های شدید باشد که از بدو تولد تا پایان عمر، دائما در وضع مشقت باری به سر خواهد برد و تشخيص بيمارى در جنين قطعى است و داشتن و نگهداشتن چنين فرزندى موجب حرج مى‌باشد، در اين صورت جايز است قبل از دميده شدن روح، جنين را اسقاط كنند ولى بنا بر احتياط، ديۀ آن بايد پرداخت شود.[۱] بیشتر

post

عرف و حدود رابطه جنسی در دوران نامزدی

سؤال ۹۱: نزدیک به ۹ ماه است که با تعيين مهريه و با حضور و رضايت تمام بستگانمان در جشني صيغه شرعي عقد ازدواج با رضايت طرفين با اين عنوان خوانده شد: دختر عمويم گفت (زوجتك نفسى على الـصـداق الـمعلوم) و من بلافاصله گفتم (قبلت التزويج). ولي اسم ما در شناسنامه همديگر ثبت نشده است. قرار گذاشتيم انشاالله دو سال ديگر جشن عروسي را برگزار كنيم. بیشتر

post

حکم دیدن فیلم زناشویی از رابطه خود با همسر

سؤال ۸۸: اگر شخصی از رابطه نزدیکی خود با همسرش فیلم تهیه کند و فقط خودش یا با همسرش آن را تماشا کند، از نظر شرعی چه حکمی دارد؟ آیا این کار حرام است؟

پاسخ ۸۸: بطور کلی دیدن فیلم های شهوت انگیز جايز نيست.[۱] دیدن اینگونه فیلم ها هم برای افراد متأهل اگر به قصد تحريك شهوت باشد و يا موجب تحريك آن شود، نیز جايز نمی باشد.[۲] بیشتر

post

حکم ازدواج موقت با اهل سنت بدون اذن پدر

سؤال ۸۴: آیا ازدواج موقت با یک زن سنی بدون اجازه پدرش جایز است? از آنجایی که پدر وی یک سنی متعصب است، تصور می شود که ایشان عقیده ای به مشروعیت ازدواج موقت ندارند، در نتیجه اجازه نخواهند داد. -ضمناً این خانم قبلاً ازدواج نکرده اند-. هر چند که باکره نیستند (چرا که قبلاً بکارت وی از طریق دیگری (به غیر از ازدواج) از بین رفته است). بیشتر

post

مشاوره: ازدواج با مرد مطلقه

سؤال ۸۰: باسلام. دخترى ٢٧ساله و مجرد هستم. خواستگارى دارم كه متأهل بوده و به تازگی از همسر سابقشان بعد از پنج سال زندگى مشترك جدا شدند. ولى اينكه به زودى تصميم به ازدواج گرفته اند من را نگران كرده است. در گفتگو با ايشان در حضور مادرش حس كردم استقلالى از خود ندارد و وابسته است. لطفا راهنماييم كنید.

پاسخ ۸۰: ازدواج از نظر اسلام وسيله‏اى براى پاك‏دامنى و پاك‏دامن زيستن است. رسول خدا صلى الله عليه و آله به زيد بن حارثه فرمودند: ازدواج كن تا پاك‏دامن باشى. [۱] و در سخنى ديگر، فرمودند: مردان را زن دهيد تا خدا اخلاقشان را نيكو، ارزاقشان را وسيع و جوانمرديشان را زياد گرداند.[۲] در روايتى ديگر، به زنى كه گفته بود، ديگر ازدواج نخواهم كرد، فرمودند: «ازدواج براى حفظ عفاف لازم است.»[۳] بیشتر

post

استثنائات حجاب: احکام پوشش زن در غیر نماز

سؤال ۷۸: آیا از بین مراجع تقلید، مرجعی هست که به زن اجازه داده باشد پاهای خویش را (همچون دستانش که می تواند نشان دهد) نشان داده و نپوشاند؟ وظیفه حکومت اسلامی نسبت به بی حجابی چیست؟

پاسخ ۷۸: مراجع عظام تقلید (حفظهم الله) چنین اجازه ای را نمی دهند و معتقدند باید کف و روی پا تا مچ حتی در غیر نماز پوشاند. تنها آیت الله مکارم شیرازی می گوید پوشاندن کف و روی پا تا مچ در غیر نماز واجب نیست.[۱]

برای اطلاع بیشتر لطفاً پاسخ زیر را مطالعه فرمایید.

در توضیح المسائل مراجع عظام و در رأس آنها حضرت امام خمینی (ره) چنین ذکر شده است که: زن بايد بدن و موى خود را از مرد نامحرم بپوشاند. بلكه احتياط واجب  آن است كه بدن و موى خود را از پسرى هم كه بالغ نشده ولى خوب و بد را مى‏فهمد و به حدّى رسيده كه مورد نظر شهوانى است نیز بپوشاند[۲]. همچنین پوشيدن چيزى كه از جهت رنگ يا شكل و يا نحوه پوشيدن باعث جلب توجه اجنبى شود و موجب فساد و ارتكاب حرام گردد، جايز نيست[۳].

نظرات دیگر مراجع عظام تقلید در این خصوص به شرح زیر می باشد: بیشتر

post

وضوی جبیره: لاک زدن روی ناخن دست و پا

سؤال ۷۲: اگر خانمی به ناخن خود نوعی لاک زده که امکان پاک کردن آن پاک وجود ندارد آیا می تواند وضوی جبیره بگیرد یا تیمم؟

پاسخ ۷۲: یکی از شرط های (شرط سیزدهم) وضو این است که در اعضاى وضو مانعى از رسيدن آب نباشد.[۱] چرا که خالق علیم و حکیم در آیه ۶ سوره مبارکه مائده مؤمنین را فرمان داده است: چون خواهند برای نماز برخیزند، صورت و دست ها را تا آرنج بشویند و سر و پاهای خویش را تا برآمدگی پا مسح کنند. بیشتر

post

ناشزه: زن و حدود اطاعت از شوهر

سؤال ۶۴: زن تا چه حد باید از شوهر اطاعت کند؟ آیا مرد می تواند زن را وادار به سفر به جایی کند؟ اهم وظایف زن از شوهر را ذکر کنید.

پاسخ ۶۴: در مورد اطاعت زن از شوهر علاوه بر احادیث متعددی که از معصومین (علیهم السلام) روایت شده است، پاسخ های مراجع عظام تقلید را نیز از نظر می گذرانیم:

عبد اللّه بن سنان گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: در زمان رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله مردى از انصار بطلب حاجتى از خانه‌اش بيرون شده بمسافرت رفت و با زوجه‌اش پيمان بسته بود كه در نبودن وى از منزل خارج نشود تا مرد باز گردد، و اتّفاقا پدرش مريض شد، زن كسى را نزد رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرستاد و گفت شوهرم بسفر رفته و با من پيمان بسته كه از خانه‌ام خارج نشوم تا باز گردد، و اكنون پدرم مريض شده شما اجازه مى‌فرمائيد بعيادتش روم؟ فرمود: نه، در خانه‌ات بنشين و بفرمان شوهرت عمل كن، فرمود: پدرش از دنيا رفت باز از رسول خدا سؤال كرد پدرم وفات كرد شما اجازه ميدهى در نمازش شركت كنم، فرمود: نه، در منزل خود بمان و اطاعت امر شوهر نما، فرمود: پدر را دفن كردند رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله كسى را نزد زن فرستاد و پيغام داد كه خداوند عزّ و جلّ بدون شك تو و پدرت هر دو را بجهت اطاعتى كه از فرمان شوهر بردى بيامرزيد.[۱]

در حدیث دیگری از امام باقر (عليه السّلام) روايت شده است كه: «زنى آمد و عرض كرد: يا رسول اللّه! حقّ مرد بر زن چيست؟ فرمود: از او اطاعت كند و نافرمانى ننمايد و چيزى از خانۀ او بدون اجازۀ شوهر صدقه ندهد. بدون اذن شوهر روزۀ استحبابى نگيرد و او را از خودش منع نكند، حتّى اگر بر پشت كجاوه بوده باشد و از خانه‌اش خارج نشود، مگر به إذن او، زيرا وقتى بدون اجازۀ شوهر، خارج شود، فرشتگان آسمان و زمين و فرشتگان غضب و رحمت، تا زمانى كه به خانه بازگردد، بر او لعن مى‌كنند.

زن عرض كرد: چه كسى بيشترين حق را بر گردن زن دارد! فرمود: شوهرش. عرض كرد: حقوق من نيز، مثل حقوقى است كه او بر من دارد، فرمود: حتّى از هر صد حقّ مرد، يكى براى تو نيست. زن عرض كرد: قسم به خدايى كه تو را مبعوث كرد، هيچ مردى تا ابد مالك من نخواهد شد. «يعنى تا آخر عمر ازدواج نخواهم كرد»[۲] ‌و نيز فرمود: «اگر كسى را امر مى‌كردم كه براى كسى سجده كند، امر مى‌كردم كه زن براى شوهرش سجده نمايد».[۳]

نظر مراجع عظام تقلید: زنى كه عقد دائمى شده نبايد بدون اجازۀ شوهر از خانه بيرون رود و بايد خود را براى هر لذّتى كه او مى‌خواهد، تسليم نمايد و بدون عذر شرعى از نزديكى كردن او جلوگيرى نكند. و اگر در اينها از شوهر اطاعت كند، تهيۀ غذا و لباس و منزل او و لوازم ديگرى كه در كتب ذكر شده بر شوهر واجب است و اگر تهيّه نكند، چه توانايى داشته باشد يا نداشته باشد، مديون زن است.[۴]

اگر زن در كارهايى كه در مسألۀ پيش گفته شد اطاعت شوهر را نكند گناه كار است و حقّ غذا و لباس و منزل و همخوابى ندارد ولى مهر او از بين نمى‌رود.[۵] اما با این حال مرد حقّ ندارد زن خود را به خدمت خانه مجبور كند.[۶]

زن ناشزه:

«مشهور بدون إذن شوهر از خانه بيرون رفتن زوجه را نشوز دانند و زن ناشزه نفقه ندارد».

در این زمینه نیز حدیثی است که سكونى از حضرت صادق از پدرش عليهما السّلام روايت كرده كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرموده است: هر بانوئى كه بدون إذن همسرش از منزل بيرون رود نفقه و مخارج او با شوهر نيست تا زمانى كه باز گردد.[۷]

برخی از تکالیف زن در حقوق مدنی:

یکی از تکالیف زن تمكين است که در لغت بمعنى تن در دادن است و در اصطلاح فقهاى اماميه داراى دو معنى ميباشد:

الف- تمكين عام- و آن عبارت از حسن معاشرت زن با شوهر خود و اطاعت از او در امور مربوط بزناشوئى است. حسن معاشرت عبارت است از اطاعت زن از شوهر و خوش خوش‌رفتارى و خوش‌روئى زن نسبت باو، رعايت نظافت و آرايش خود براى شوهر آنگونه كه مقتضاى زمان و مكان و موقعيت خانوادگى آنان است و خارج نشدن از منزلى كه شوهر معين نموده و يا طبق حق مكانى كه بزن داده شده آن را انتخاب كرده است، مگر در موارد معينه كه شرح آن خواهد آمد. بنابراين رفتن زن بمنزل خويشاوندان خود اگر چه پدر، مادر و يا اولاد او باشند احتياج باجازه شوهر دارد. همچنين است مراوده با اشخاص ديگر.

قانون مدنى تمكين بمعنى عام را بوظايف زوجيت در ماده «۱۱۰۸» تفسير نموده است. ماده «۱۱۰۸» ق. م: «هرگاه زن بدون مانع مشروع از اداى وظايف زوجيت امتناع‌ ‌كند مستحق نفقه نخواهد بود». چنانكه گذشت وظايف زوجيت را قانون مدنى ذكر ننموده و بكلمه حسن معاشرت كه مجمل و مبهم ميباشد اكتفا كرده است. و بدستور ماده «۳» قانون آئين دادرسى مدنى در موردى كه قانون مجمل يا ساكت است عرف و عادت مسلم زمان و مكان با رعايت وضعيت خانوادگى زوجين، ملاك وظائف زناشوئى خواهد بود. عرف و عادت مسلم مذهبى آنست كه در بالا اشاره بآن گرديد.

ب- تمكين خاص- و آن عبارت از نزديكى جنسى با شوهر است كه زن بايد هميشه آماده براى آن باشد مگر آنكه بيمار باشد كه نزديكى موجب زيان او گردد و يا مانع شرعى داشته باشد. قانون مدنى تمكين بمعنى خاص را در ماده «۱۰۸۵» بعبارت وظايف زن در مقابل شوهر تعبير نموده است.

ماده «۱۰۸۵» ق. م: «زن ميتواند تا مهر باو تسليم نشده از ايفاء وظايفى كه در مقابل شوهر دارد امتناع كند مشروط بر اينكه مهر او حال باشد و اين امتناع مسقط حق نفقه نخواهد بود». از نظر قضائى بايد آن را از افراد حسن معاشرت مذكور در ماده «۱۱۰۸» ق. م دانست و شوهر ميتواند آن را از او بخواهد.[۸]

اهم موارد اطاعت از شوهر:

۱- اگر مانع شرعى مانند عادت ماهانه و روزه‏دارى ندارد و شوهر درخواست هم خوابگى كرد واجب است اطاعت كند.

۲- اگر او را از رفتن به مكانى منع كرد واجب است اطاعت نمايد.

در موارد مستحبات اگر حقوق شوهر با هر عمل مستحبى تزاحم پيدا كند بايستى‏آن عمل ترك و حقوق شوهر رعايت گردد البته در مورد حقوق زن نيز مساله به همين صورت است يعنى اگر حقوق زن با هر عمل مستحبى شوهر تزاحم پيدا كند بايستى‏آن عمل ترك و حقوق زن رعايت گردد.

۳- اگر زن بخواهد به سفر واجب مانند حج برود اجازه يا منع شوهر اثري ندارد و در صورت جمع بودن همه شرايط استطاعت زن بايد حج را انجام دهد و در اين صورت اجازه شوهر شرط نيست. همين طور براي ياد گرفتن واجبات ديني يا معالجه در صورتي که امکان آن در منزل فراهم نباشد زن مي تواند بدون اجازه شوهر از منزل خارج شود. همچنين براي فرار از خطر جاني و مانند آن.

با توجه به آن كه هر اجتماعي هر چند كوچك , بايد داراي مدير و مسؤولي باشد, خانواده نيز – كه سنگ زيرين اجتماع و هسته اوليه آن است – از اين قاعده مستثني نيست و در نظام خانوادگي اسلام , مسؤوليت اداره و تأمين نيازمندي هاي خانواده , بر دوش مرد نهاده شده است ; ليكن اين به معناي حاكميت او بر زن نيست ; بلكه نوعي مسؤوليت است.

در موارد زير خارج شدن زن از منزل نياز به اجازه شوهر ندارد:

الف ) خارج شدن براي ياد گرفتن معارف و واجبات و محرمات ديني در صورتي كه در منزل امكان ياد گرفتن نباشد.

ب ) خارج شدن براي معالجه بيماري در صورتي كه امكان معالجه در منزل نباشد.

ج ) براي فرار از خطر جاني , مالي , آبرويي .

د ) براي انجام واجبات عيني كه موقوف بر خارج شدن است مثل حج واجب يا نجات جان انساني .

ه ) چنانچه ماندن در منزل باعث عسر و حرج غيرقابل تحمل باشد.

و ) اگر در ضمن عقد ازدواج با شوهر شرط كرده باشد كه براي كار و امثال آن از خانه خارج شود و شوهر هم شرط را پذيرفته باشد.

ز ) مجبور باشد براي تأمين مخارج و معاش از منزل خارج شود در صورتي كه شوهر قدرت بر تأمين مخارج ندارد و يا اگر قدرت دارد مخارج زن را ندهد.

ولي بايد توجه داشت که موارد مذکور به عنوان قانون در شريعت بيان شده اند و در جايي که تفاهم و هم دلي و صميميت باشد در نظام خانواده نوبت به قانون نمي رسد. اصولا چنين قانون هايي در زندگي زناشويي هنگام اختلاف ها بيان مي شود تا هر يک از زن و مردي که با يکديگر ناسازگاري دارند ملزم به رعايت آن گردند و اختلاف شدت پيدا نکند. در غير اين صورت زن و شوهر يک روح در دو بدن هستند و از هر لحاظ غم خوار و دلسوز يکديگرند و چه خوب گفته اند که زن و شوهر شريک زندگي هم هستند و دو مونس و شريک غمخوار بيشتر به ايثار و راضي نگهداشتن يکديگر مي انديشند نه به حد و مرزهاي قانوني و وظيفه هاي خشک.[۹]

زن می تواند با بستگانش در ارتباط باشد:

ابوسفیان یکی از بزرگ‌ترین دشمنان پیامبر اسلام(ص) هنگامی که هنوز این دشمنی پابرجا بود، مخفیانه به مدینه آمده به خانۀ دخترش ام حبیبه که همسر پیامبر(ص) بود رفت، اما رسول خدا(ص) هیچ واکنش منفی نسبت به این دیدار نداشت.[۱۰]

براین اساس، شرعاً و اخلاقاً مردان تنها هنگامی می‌­توانند محدودیت­‌هایی را در دیدار همسرشان با بستگان خویش اعمال کنند که توان آن‌را داشته باشند که بعدها با دلایلی محکمه ­پسند، این محدودیت‌­ها را به نفع نهاد خانواده و جهت استحکام آن توجیه نمایند، و گرنه اگر این محدودیت‌­ها تنها در راستای هوا و هوس مرد بوده و هیچ توجیهی را نتوان برای آن متصور شد، زن می‌­تواند با مراجعۀ به دادگاه قانوناً تقاضای برطرف شدن و یا کاهش این محدودیت‌­ها را نماید.

[۱] . من لا يحضره الفقيه – ترجمه، ج‌۵، ص: ۹۰٫

[۲] . غوالى اللئالى، ج ۳، ص ۳۱۰، حديث ۱۳۵٫

[۳] . دعائم الاسلام، ج ۲، ص ۲۱۶، حديث ۷۹۸؛ ‌كنز العرفان في فقه القرآن – ترجمه، ج‌۲، ص: ۷۵۹‌.

[۴] .  توضیح المسایل (محشی – امام خمینی)، ج ۲، ص ۴۷۶، مسأله ۲۴۱۲٫

[۵] . همان، مسأله ۲۴۱۳٫

[۶] . همان، ص ۴۷۸، مسأله ۲۴۱۴٫

[۷] . من لا يحضره الفقيه – ترجمه، ج‌۵، ص: ۸۷٫

[۸] . حقوق مدنى (امامى)، ج‌۴، ص: ۴۴۸-۴۴۷٫

[۹] . برگرفته شده از سایت پرسمان.

[۱۰] . ابن أبی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج ۱۷، ص ۲۶۳، مکتبة آیة الله المرعشی النجفی، قم، ۱۴۰۴ ق.

post

احکام استحاضه: حکم ترشحات زنانه بین دو عادت ماهانه

سؤال ۴۴: آیا ترشحات زنانه که بین دو عادت ماهانه دیده می شود، نجس است؟ آیا حکم استحاضه را دارد؟ در آنصورت آیا وضو را باطل می کند؟ احکام استحاضه: حکم ترشحات زنانه بین دو عادت ماهانه را توضیح دهید.

پاسخ ۴۴: پاسخ مراجع عظام تقلید (حفظهم الله) به شرح زیر است:

دفتر حضرت آیت الله العظمی خامنه ای (مدظله العالی):

اگر خون و لك‌بينى نباشد، پاك است و موجب نقض طهارت نمى‌شود.

دفتر حضرت آیت الله العظمی سیستانی (مدظله العالی):

در صورتيكه آن ترشحات مخلوط با خون نباشد طاهرند. البته چنانچه مخلوط با خون باشند حكم استحاضه دارد.

دفتر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مدظله العالی):

ترشحات اگر خون آلود نباشد پاک است.

بنابر این در فرض سؤال و آنچه که مراجع مذکور فرموده اند در صورتی که خون و لک بینی نباشد پاک بوده و مشمول احکام استحاضه نمی باشد. لذا مبطل وضوء نیست.[۱]

نکته: چنانچه زن در ايام عادت لك و ترشحات ببيند ولى ترشح به مقدار سه روز- هر چند در باطن مجرى- نباشد حكم استحاضه را دارد.[۲]

احکام استحاضه: حکم ترشحات زنانه بین دو عادت ماهانه

«استحاضه» يكى از خونهايى است كه از زن خارج مى‌شود، و زن را در موقع ديدن اين خون «مستحاضه» گويند؛ اين خون در بيشتر اوقات سرد و زرد رنگ است و بدون فشار و سوزش بيرون مى‌آيد و غليظ نيست؛ ولى ممكن است گاهى سياه يا سرخ و گرم و غليظ باشد و با فشار و سوزش بيرون آيد.مستحاضه ضمن رعايت دستوراتى كه در زير به حسب وظيفه‌اش بيان مى‌شود بايد تكاليف واجب خويش از قبيل نماز، روزه و … را به جا آورد.

اقسام استحاضه: خون استحاضه بر سه قسم است:

۱- قليله؛ و نشانه‌اش اين است كه خون هنگام بيرون آمدن به درون پنبه‌اى كه زنان به خود مى‌گيرند نفوذ نكند و تنها روى پنبه آلوده شود؛ كه در اين صورت زن بايد براى هر نماز يك وضو بگيرد و بنابر احتياط واجب پنبۀ خود را عوض نموده يا آب بكشد و ظاهر محل خروج خون را در صورتى كه آلوده شده تطهير نمايد.

۲- متوسطه؛ و نشانه‌اش اين است كه خون به درون پنبه راه يافته ولى به طرف ديگر آن نفوذ نكرده و به دستمال يا چيز ديگرى كه معمولًا زنها براى جلوگيرى از خون مى‌بندند نرسد، كه در اين صورت زن بايد براى نماز صبح غسل نموده و وضو بگيرد و پس از آن براى هر نماز، خواه واجب و خواه مستحب، تا صبح روز بعد يك وضوى جداگانه بگيرد، و بنابر احتياط وضوى نماز صبح را پيش از غسل انجام دهد، ‌و همچنين براى هر نماز دستمال يا پنبۀ خود را عوض نموده و يا آب بكشد و ظاهر مخرج خون را تطهير نمايد.

۳- كثيره؛ و نشانه‌اش اين است كه خون به درون پنبه راه يافته و از سوى ديگر آن خارج شده و به دستمال روى آن برسد، كه در اين صورت بايد يك غسل براى نماز صبح، و يك غسل براى نماز ظهر و عصر در صورتى كه با هم خوانده شود، و يك غسل ديگر نيز براى نماز مغرب و عشا در صورتى كه با هم خوانده شود بنمايد.و بنابر احتياط واجب براى هر نماز، خواه واجب و خواه مستحب، يك وضوى جداگانه بگيرد، و وضوى نمازى را كه بلافاصله پس از غسل مى‌خواند پيش از غسل انجام دهد، و نيز بنابر احتياط واجب براى هر نماز دستمال يا پنبه را عوض نموده و مخرج خون را تطهير نمايد.لازم به يادآورى است كه كافى بودن يك غسل براى نماز ظهر و عصر و همچنين براى نماز مغرب و عشا در صورتى است كه ميان نماز ظهر و عصر و نيز ميان نماز مغرب و عشا فاصله و جدايى نيندازد؛ وگرنه بايد براى هر يك از نمازهاى عصر يا عشا نيز يك غسل جداگانه انجام دهد.[۳]

[۱] . استفتاء از دفاتر معظم له (حفظهم الله).

[۲] . معارف و احکام بانوان، ص ۸۱٫

[۳] . همان، صفحات ۸۶-۸۷؛ توضیح المسائل مراجع (المحشی)، جلد ۱، صفحات ۲۳۳-۲۳۴٫

post

تمدید عقد موقت / عدّه زنان در ازدواج موقت‌

سؤال ۳۴: زن مطلقه ای بودم که با مردی ازدواج موقت یک ساله نمودم، بعد از دو ماه به علت اختلاف از همدیگر جدا شدیم و ازدواج موقت را فسخ نمودیم و صیغه طلاق جاری شد. حال در حین عده (یک هفته بعد از طلاق) مجددا خواستم که با آن مرد ازدواج موقت بکنم آیا می توانم؟

جواب ۳۴: طبق نظر مراجع عظام اگر زن و مردی که ازدواج موقت کرده اند، پس از اتمام دوره عقد و یا در حین آن بخواهند مجدداً ازدواج کنند می بایست دوباره عقد را جاری کنند ولی لازم است مدت عقد اول تمام شود و یا مدت باقی مانده را به او ببخشد و پس از آن عقد جدید بخوانند[۱].پس برای تمدید مدت صیغه ازدواج موقت، باید پس از اتمام مدت آن مجدداً صیغه عقد موقت (عقد جدید) بخوانند.

لازم به ذکر است که زنى كه صيغه شده، مثلًا يك ماهه يا يك ساله او را عقد كرده‌اند، طلاق ندارد و رها شدن او به اين است كه مدتش تمام شود، يا مرد مدّت را به او ببخشد، به اين ترتيب كه بگويد: مدّت را به تو بخشيدم و شاهد گرفتن و پاك بودن زن از حيض لازم نيست.[۲]

همچنین زنى كه نُه سالش تمام شده و يائسه نيست اگر شوهرش با او نزديكى كند و طلاقش دهد، بعد از طلاق بايد عدّه نگه‌دارد يعنى بعد از آن كه در پاكى طلاقش داد، به قدرى صبر كند كه دو بار حيض ببيند و پاك شود و همين كه حيض سوم را ديد عدّۀ او تمام مى‌شود و مى‌تواند شوهر كند. ولى اگر پيش از نزديكى كردن با او طلاقش بدهد عدّه ندارد، يعنى مى‌تواند بعد از طلاق فوراً شوهر كند.

اما اگر زنی پس از طلاق بخواهد با همین مردی که با او ازدواج موقت کرده، مجددا ازدواج نماید نیازی نیست که عده نگه دارد ولی باید مجددا صیغه عقد بخواند.[۳]

عدّه زنان در ازدواج موقت‌: زنى كه نه سالش تمام شده و يائسه نيست، اگر صيغه شود، مثلًا يك ماهه يا يك ساله، چنانچه شوهرش با او نزديكى نمايد و مدت آن زن تمام شود يا شوهر مدت را به او ببخشد در صورتى كه حيض مى‌بيند، بايد به مقدار دو حيض و اگر حيض نمى‌بيند، چهل و پنج روز بايد از شوهر كردن خوددارى نمايد.

زمان آغاز عدّه‌ ابتداى عدّۀ طلاق از موقعى است كه خواندن صيغۀ طلاق تمام مى‌شود، چه زن بداند طلاقش داده‌اند يا نداند، پس اگر بعد از تمام شدن عدّه بفهمد كه او را طلاق داده‌اند، لازم نيست دوباره عدّه نگهدارد.[۴]

برای آگاهی بیشتر به پاسخ های زیر مراجعه  فرمایید:

نمایه: ازدواج: زمان مبهم در صیغه عقد موقت، سوال شماره ۱۸٫

نمایه: پرداخت مهریه در ازدواج موقت، سوال شماره ۲۱٫

نمایه: اجازه پدر در ازدواج موقت و دائم، سوال شماره ۲۳٫

[۱]. آيت الله وحيد، منهاج الصالحين، ج ۳، ۱۳۱۱ آيت الله خامنه‏اى، استفتاء، س ۱۶۳ آيت الله تبريزى، منهاج الصالحين، ج ۲، م ۱۳۱۱ آيت الله سيستانى، منهاج الصالحين، ج ۳، م ۲۴۹ امام خمينى، تحرير الوسيله، ج ۲، النكاح المنقطع، م ۱۱ آيت الله صافى، هداية العباد، ج ۲، النكاح المنقطع، م ۱۱ آيت الله نورى، استفتاءات، ج ۲، س ۶۹۴ آيت الله فاضل، جامع المسائل، ج ۲، س ۱۲۵۵ و دفتر: آيت الله بهجت و آيت الله مكارم.

[۲] . توضيح المسائل (محشى – امام خمينى)، ج‌۲، ص: ۵۲۴٫

[۳] . آيت الله وحيد، منهاج الصالحين، ج ۳، ۱۳۱۱ آيت الله خامنه‏اى، استفتاء، س ۱۶۳ آيت الله تبريزى، منهاج الصالحين، ج ۲، م ۱۳۱۱ آيت الله سيستانى، منهاج الصالحين، ج ۳، م ۲۴۹ امام خمينى، تحرير الوسيله، ج ۲، النكاح المنقطع، م ۱۱ آيت الله صافى، هداية العباد، ج ۲، النكاح المنقطع، م ۱۱ آيت الله نورى، استفتاءات، ج ۲، س ۶۹۴ آيت الله فاضل، جامع المسائل، ج ۲، س ۱۲۵۵ و دفتر: آيت الله بهجت و آيت الله مكارم.

[۴] . توضيح المسائل (محشى – امام خمينى)، ج‌۲، ص: ۵۲۸‌.